اجتماعی

صفت نَبرَة

«نَبرَة» به معنای «اشراف – تسلط – فرازمندی» آمده است و در تجوید عبارتست از :

«صدای قوی ، رسا و فرازمندی که از حرف همزه سنیده می شود»

تیزی و سنگینی مخصوص همزه که از بسته شدن کامل تارهای صوتی و حبس تام هوا در پشت آن ها و سپس باز شدن ناگهانی آن ها ناشی می شود، حالتی به این حرف داده است که از آن به «نبره» تعبیر نموده اند.

در قرآن هر جا همزه آمد، طبق روایت حفص از عاصم، باید به تحقیق اداء شود و از تسهیل و سست خوانی اجتناب گردد.

تنها موردی که از این قانون استثناء شده است و رعایت آن لازم است، تسهیل همزه دوم کلمه ی «ءَاَعجَمِیٌّ» (فصلت – 44) می باشد که باید بین همزه و الف مدی اداء گردد.

منبع : حلیة القرآن